Зорка Вэнэра
Зьміцер Вайцюшкевіч асэнсаваў на свой лад клясычны верш "Зорка Вэнэра" на словы Максіма Багдановіча.
Прэм'ера песьні на "Тузіне Гітоў" адбылася ў сэзоне 2005-2006. Выканаўца ўключыў яе ў свой альтэрнатыўны The Best "Песьні з доўгай шуфляды" (2006).
Зорка Вэнэра ўзышла над зямлёю,
Сьветлыя згадкi з сабой прывяла...
Помнiш, калi я спаткаўся з табою,
Зорка Вэнэра ўзышла.
З гэтай пары я пачаў углядацца
Ў неба начное i зорку шукаў.
Цiхiм каханьнем к табе разгарацца
З гэтай пары я пачаў.
Але расстацца нам час наступае;
Пэўна, ўжо доля такая ў нас.
Моцна кахаў я цябе, дарагая,
Але расстацца нам час.
Буду ў далёкім краю я нудзіцца,
Ў сэрцы любоў затаіўшы сваю;
Кожную ночку на зорку дзівіцца
Буду ў далёкім краю.
Глянь іншы раз на яе ў расстаньні
Там зь ёй зліём мы пагляды свае...
Каб хоць на міг уваскрэсла каханьне,
Глянь іншы раз на яе...
ЧЫТАЙЦЕ ТАКСАМА:
КАМЕНТАВАЦЬ