Яўген Барышнікаў перарабіў «Лягу-прылягу» — «без усьмешачкі Ярмоленкі» (аўдыё)

У аўдыёчарце на Tuzin.fm Яўген Барышнікаў прэзэнтуе сваю вэрсію знакамітага гіта ВІА «Сябры», напісанага на словы Ніла Гілевіча.

Выканаўца прызнаецца, што яму ніколі не падабалася самая вядомая вэрсія гэтай кампазыцыі на музыку Эдуарда Ханка і словы Ніла Гілевіча ў выкананьні Анатоля Ярмоленкі. «Песьня гэтая ў мяне заўжды асацыявалася выключна з савецкімі застольлямі — калі за сталом яшчэ сьпявалі, але ўжо толькі песьні з тэлевізара, — распавядае Яўген. — Паглядзець на яе іначай прымусіў артыкул на „Тузіне“, дзе прыводзяцца словы Ніла Гілевіча наконт таго, што крый Бог, гэтую песьню сьпяваць з усьмешачкай! Бо яна зусім пра іншае. Так, зь вялікім зьдзіўленьнем, я адкрыў для сябе праўдзівы сэнс тэксту гэтай песьні, які, прынамсі для майго пакаленьня, сапраўды быў цалкам заслонены савецкай настальгіяй і ўсьмешкай Ярмоленкі. Гэтае дзіўнае адкрыцьцё і прынцыпова іншы настрой і хацелася перадаць у аранжыроўцы. Спадзяюся, яна дапаможа камусьці паглядзець на песьню іначай». Сваю вэрсію Барышнікаў назваў «Здарожыўся» і прысьвяціў яе сьветлае памяці Ніла Сымонавіча Гілевіча.

Яўген Барышнікаў сёлета спраўляе ўжо 10 гадоў сольнай творчасьці, ён актыўна піша песьні і дае канцэрты, але дагэтуль ня мае студыйнага рэлізу. Музыка прызнаецца, што мае матэрыялу на тры альбомы, але пакуль шукае спосаб падачы сваіх песень. «Хацелася б запісаць свае творы ня проста пад адну гітару, але пакуль не да канца прыдумаў як тое можа выглядаць. Ды і аднадумцаў, зь якімі камфортна было б працаваць пакуль не знайшоў», — кажа ён. Сачыць за навінамі гэтага таленавітага музыкі можна праз афіцыйную суполку. Найбліжэйшы ягоны канцэрт — 25 верасьня ў менскім «Графіці».

Паслухаць на Soundcloud

Яўген Барышнікаў — Здарожыўся (музыка Эдуарда Ханка/Яўгена Барышнікава, словы Ніла Гілевіча). Зьмяшчаецца са згоды выканаўцы.

Tuzin.fm, фота Алісы Ахрамовіч

Вы шуміце, шуміце нада мною, бярозы,

Калышыце, люляйце свой напеў векавы,

А я лягу-прылягу край гасьцінца старога

На духмяным пракосе недасьпелай травы.

А я лягу-прылягу край гасьцінца старога

Галавой на пагорак, на высокі курган.

А стамлёныя рукі вольна ўшыркі раскіну,

А нагамі ў даліну, хай накрые туман.

Вы шуміце, шуміце нада мною, бярозы,

Асыпайце, мілуйце ціхай ласкай зямлю.

А я лягу-прылягу край гасьцінца старога,

Я здарожыўся трохі, я хвілінку пасплю