Шчыры панк-гімн роднаму гораду ад гурту Dzieciuki (аўдыё+відэа)

У зімовым туры гурт Dzieciuki прэзэнтуе новую песьню «Гародня», якая была запісаная ў студыі праграмы Belsat Music Live.

Аўтарам словаў да «Гародні» стаў Алеся Дзянісаў. «Гэта песьня больш асабістая для мяне, — кажа музыка. — Бо там шмат пра тое, як праходзілі мае маладыя гады ў родным горадзе. У той жа час згадваюцца і гістарычныя гарадзкія сымбалі. Такая кароткая замалёўка, бо пра ўсё ў адной песьні ня скажаш, але любоў да свайго гораду, спадзяюся, перадаць удалося». Дарэчы, тут і тут можна пачытаць захапляльныя матэрыялы Алеся пра нефармальную гісторыю Горадні другой паловы XX стагодзьдзя, якія ён напісаў для TuzinFM.

Глядзець цалкам выданьне Belsat Music Live з гуртом Dzieciuki

Cамі Dzieciuki зьезьдзілі гэтай восеньню ў чарговы эўрапейскі тур і далі зь дзясятак канцэртаў у Польшчы, Чэхіі і Нямеччыне. Выйшла таксама тэлевэрсія выступу гурту на 10-годзьдзі тэлеканалу «Белсат». Дадаткова Алесь Дзянісаў прэзэнтаваў сваю шматпакутную праграму «Кароткая гісторыя Беларусі» ў Бабруйску, Магілёве і Берасьці. За навінамі каманды можна сачыць праз афіцыйную суполку.

Dzieciuki ­— Гародня (музыка гурту, словы Алеся Дзянісава)

TuzinFM, фота kulafoto.pl

Дзяцінства прайшло на «Проспекте».

З «Шанхаем» і «луніскімі» біліся старшыя.

«HMR — сила!» — маляваў на плоце.

Шаўчук і Цой на бабіне.

І піва ў трохлітровых банках,

І першы фінгал ад гапаты.

Шчырыя акорды анарха-панка.

З «сэканда» блакітныя «Камэлоты».

Гародня! Жыву ў Гародні!

Усе дарогі вядуць ня ў Рым,

Яны вядуць да цябе.

Гародня! Памру ў Гародні!

Усе шляхі вядуць ня ў Менск,

Яны вядуць да цябе!

Супраць ГЭС на Арапцы,

Забівон на Савецкай з РНЕ.

Дрыгва-футбол у Калоскім парку,

Тусы ў «Клетке» і «кофейне».

Шэрая пляма Тызэнгаўза плошчы,

Сьвятога Губэрта алень,

Сьціплая прыгажосьць Каложы,

Фары Вітаўта змрочная цень.

Гародня! Жыву ў Гародні!

Усе дарогі вядуць ня ў Рым,

Яны вядуць да цябе.

Гародня! Памру ў Гародні!

Усе шляхі вядуць ня ў Менск,

Яны вядуць да цябе!

І можна гадаць на кававай гушчы,

Шукаць канцы ў мутнай вадзе.

Я ня ведаю чаму гэты горад

У маім сэрцы і галаве.

Магчыма, таму, што тут нарадзіўся,

Магчыма, таму што вучыўся і жыў.

Але ўпэўнены: хто бачыў гэты горад,

Адразу таксама яго палюбіў!

Гародня! Жыву ў Гародні!

Усе дарогі вядуць ня ў Рым,

Яны вядуць да цябе.

Гародня! Памру ў Гародні!

Усе шляхі вядуць ня ў Менск,

Яны вядуць да цябе!