Hok-key папараць-кветку знайшлі (аўдыё)
У 17-м туры аўдыёчарту на Tuzin.fm гурт Hok-key прадстаўляе песьню «Папараць-кветка» з свайго новага альбому «Знак бяды». У яе запісе ўзяла ўдзел бэк-вакалістка Scorpions Алена Працко.
Музыкі з гурта Hok-key ў час працы над сваім першым беларускамоўным дыскам натхніліся паданьнем пра папараць-кветку і стварылі песьню з такой назвай, якая ўвайшла ў праграму «Знак бяды».
«У гэтай кампазыцыі распавядаецца пра імкненьне кожнага чалавека знайсьці сваё шчасьце, пра надзею на добрую сьветлую будучыню, пра жаданьне зразумець сэнс свайго жыцьця. Але, канечне, пошук шчасьця — гэта заўсёды выпрабаваньне, якое можа прайсьці толькі сьмелы, чысты сэрцам, з добрымі намерамі і думкамі чалавек», — распавядае Ірына Сапунова, аўтарка тэкстаў і скрыпачка каманды (яна вядомая таксама з працы ў гурце Znich). Музыку да «Папараць-кветкі» стварыў заснавальнік і гітарыст гурта Яраслаў Сапуноў. А да асноўнага вакалу Зьмітра Рудовіча далучылася сьпявачка Алена Працко, якая працуе цяпер бэк-вакалісткай у нямецкім гурце Scorpions.
Hok-key прадставіў ужо ўжывую альбом «Знак бяды» на вялікім сольным канцэрце ў менскіх «Піратах». Музыкі кажуць, што сярод песень, якія прынялі найбольш цёпла і была якраз «Папараць-кветка».
Tuzin.fm
Hok-key — Папараць-кветка (музыка Яраслава Сапунова, словы Ірыны Сапуновай). Зьмяшчаецца са згоды выканаўцы.
Дымка над вадой густа расьцiлаецца,
Луннае сьвятло мякка разьлiваецца,
Ветра вольнага подых адчуваецца,
Растварыцца ў ночы хочацца.
Каляровы сьвет з вачэй хаваецца,
Крокi ў цiшынi рэхам адбiваюцца,
Гукi дзiўныя вакол даносяцца,
I на волю сэрца просiцца.
Стогны, енк i сьвiст раптам прарываюцца,
Жах, разгубленасьць у душу прабiраюцца,
Цьвiль, смурод i пах брыхлы распаўзаецца,
Не зьбяжыш i не схаваесься.
Дзiкiм гулам лес цёмны садрагаецца
А сабакi дзесь брэхам залiваюцца
Побач шоргат блiзка пракрадаецца
Але крочыш зноў, змагаесься
Прыпеў
Наша зямля,
Поўнiцца цудам яна,
Таямнiчая,
Нiбыта ўрыўкi сна.
I ў гэтым сьне
Кветку спрабуй адшукаць,
Шчасьце назаўжды магчыма атрымаць.
Шум i стук, люты вой,
Крочыць хтось за табой,
Трэск галiн мiтусьня,
Вось i зноў цiшыня.
Месяц сьвятло цiха разьлiвае
Дымку над вадою нiзка расьцiлае
У паўночны час тайна адкрываецца
Цьмянае сьвятло ярка разгараецца
Навакольле ў мару апранаецца
Час адказаў наблiжаецца.
КАМЕНТАВАЦЬ