Наш час
5340 / 2
09.09.2015

Андрэй Сянькевіч. Вандроўка вакол Зямлі за 300 сэкундаў (аўдыё)

Песьня «Наш час» у выкананьні Андрэя Сянькевіча бярэ ўдзел у аўдыёчарце на Tuzin.fm. Выканаўца ў гэтым творы намагаецца зафіксаваць імгненьне жыцьця.

«Гэтая песня не пра кагосьці канкрэтнага i не пра нешта канкрэтнае. Яна пра ўсіх людзей, якія пражываюць імгненьне жыцьця тут і цяпер. Уявіце камэру, якая за некалькі хвілінаў пралятае міма кожнага чалавека на Зямлі. Гэтыя хвіліны і ёсьць песьня „Наш час“», — кажа Андрэй Сянькевіч, якога можна аднесьці да ліку самых актыўных беларускіх выканаўцаў. Усяго за год сваёй сольнай кар’еры ён даў больш за 70 канцэртаў у Беларусі, Расеі, Польшчы, Літве, Украіне. «Я зразумеў, што калі я сам не прыйду і не скажу, што я існую і жадаю граць сваю музыку тут, ніколі не паклічуць. І вось я сам адшукаў нейкія клюбы, канцэртныя пляцоўкі. І толькі цяпер, пасьля году канцэртаў, мяне пачалі клікаць — у Піцер, на фэстывалі ва Ўкраіну, у Літву…» — распавядае выканаўца.

Песьня «Наш час» увайшла ў дэбютны альбом Сянькевіча «Мечтатели серых улиц» і гэта адзіны беларускамоўны нумар у ёй. Але беларускіх песень у яго хапае — назьбіралася на цэлы альбом, які мяркуецца запісаць узімку. Пакуль жа Андрэй з гуртом сканцэнтраваўся на падрыхтоўцы поўнафарматнай канцэртнай праграмы. Да ўсяго, у кастрычніку Сянькевіч зьбіраецца адзін з гітараю ў міні-тур па Беларусі: 10 кастрычніка ён выступае ў Менску, 11 кастрычніка — у Гомелі, 23 кастрычніка ў Баранавічах. Месцы ды даты выступаў у іншых гарадох можна спраўдзіць праз афіцыйную суполку выканаўцы.

Андрэй Сянькевіч — Наш час (музыка і словы аўтара). Зьмяшчаецца са згоды выканаўцы.

Tuzin.fm

Зноў бярэ свой пачатак дзень:

сонца ўверсе сьмяецца для нас,

а мы ўнізе хаваемся ў цень

і шукаем, сьляпыя, наш час.

 

Побач з намі і радасьць, і сьмех,

і, на жаль, такі горкі боль.

Мы ня бачым пакінуты сьлед,

толькі марым, што будзе і вольным жыцьцё…

 

Калі гукі мінулай зiмы

застаюцца на лісьцi паперы

i квартэт пачынае, а мы

адчыняем вокны кватэры,

 

цёплы вецер, самотны наш госьць

напявае пра тое, што бачыў,

і спрабуе прынесьці нам штосьць,

штосьці новае. I мы ўдзячныя…

 

Мы па словах зьбіраем радкі,

па хвілінах лічым гадзіны.

I бяжым ад сябе без аглядкі,

хоць ёсьць у нас выхад адзіны…

 

Зноў бярэ свой пачатак дзень:

сонца ўверсе сьмяецца для нас,

а мы ўнізе хаваемся ў цень,

але ж знойдзем, мы знойдзем наш час!

КАМЕНТАРЫ:

  • Яўген / адказаць
    10.09.2015 / 10:22

    мне нравится!

  • Evgeny / адказаць
    11.09.2015 / 21:26

    Файна. Такая наіўная чыстая рамантыка ў тэкстах - можа і занадта, але ж шчыра верыцца, что юнак верыць у тое, што спявае, што хлопец верыць, што каханне выратуе свет.

  • КАМЕНТАВАЦЬ