Amaroka ня паліць масты (аўдыё)
Гурт Amaroka, які на час спыніў канцэртную дзейнасьць, прадстаўляе ў чарце самы кранальны твор з свайго альбому «Virus», прысьвечаны дзяўчыне, якая неўзабаве памерла ад раку.
У песьні «Масты» — доўгая гісторыя. Яе першы варыянт зьявіўся яшчэ ў 2007 годзе, тады твор меў назву «Сыстэма». У варыянце, вядомым пад назвай «Масты», яна існуе з 2013 году. Лідэр каманды Зьміцер Афанасенка кажа, што штуршком да яе напісаньня была канкрэтная гісторыя: «Гэта гісторыя неверагодных пачуцьцяў і каханьня. На жаль, дзяўчынка, якой прысьвячалася песьня, памерла ад раку».
Amaroka цяпер узялі паўзу з канцэртамі, хоць праца ня спынененая — гурт зьбіраецца здымаць відэа ў падтрымку свайго альбому «Virus». «Прыпыненьне канцэртнай дзейнасьці зьвязана і з забаронамі, і зь сямейнымі абставінамі ўдзельнікаў гурта. Гурту патрэбная паўза, каб зразумець куды рухацца далей», — тлумачыць мэнэджар гурта Павал Белавус. Музыкі хоць так і не зладзілі вялікай прэзэнтацыі свайго альбому, але засталіся задаволеныя вынікам гэтага году — рэліз у фармаце паштоўкі добра разышоўся па краіне. Яны распаўсюдзіла больш за 1000 дыскаў, яшчэ некалькі тысячаў карыстальнікаў спампавалі альбом у сеціве.
Amaroka — Масты (музыка гурта, словы Зьмітра Афанасенкі). Зьмяшчаецца са згоды выканаўцы.
Tuzin.fm
Вакол машыны і дамы
Пачуцьцяў прывідныя сны
І дасканалы гэты сьвет
Разумець яго жаданьня не
І хочацца быць аднаму
Парваць як нітку цішыню
І адарвацца ад зямлі
Разьбіць імгненьні на вякі
Запомнім раз і на заўжды
Як мы палілі з табой масты
Ад цябе мне засталіся толькі сны
І тыя фоткі, дзе я і ты
Вакол жыцьцёвы фатасэт
Каляж маіх звычайных бед
І ўсё імкнецца ў небыцьцё
Таксама як і маё жыцьцё
Але ё пэўны яшчэ час
Каб адрадзіць каханьне ў нас
Разьбіць аб камяні смугу
Кахаць цябе я так хачу
Запомнім раз і назаўжды
Як мы палілі з табой масты
Ад цябе мне засталіся толькі сны
І тыя фоткі, дзе я і ты
КАМЕНТАВАЦЬ